Als er twee of meer gebeurtenissen min of meer tegelijkertijd optreden, waarbij lijkt dat er een verband is, noem je dat synchroniciteit. Dat verband kan toeval zijn…

De term synchroniciteit (letterlijk: gelijktijdigheid) is een acausaal, verbindend beginsel, in 1930 geformuleerd door de Zwitserse psychiater en psycholoog Carl Gustav Jung. Eenvoudig gezegd: je ervaart het als “meer dan gewoon toeval”; omdat de twee gebeurtenissen voor jou met elkaar te maken schijnen te hebben, maar niet zo dat het ene het andere heeft voortgebracht. Jung zag synchroniciteit als een ander verklaringsmodel dat naast causaliteit zijn plaats verdiende. Dit concept stelt de causaliteit zelf niet ter discussie noch wil het ermee concurreren. Het beweert slechts dat, net zoals gebeurtenissen kunnen gegroepeerd worden onder ‘oorzaak’, ze net zo goed kunnen worden gegroepeerd onder hun betekenis.

Het begint allemaal met
het toeval toe te laten

Natuurlijk zijn er mensen die ontkennen dat er zoiets bestaat als toeval. Met oogkleppen op zie je alleen maar de weg die je zelf loopt en mis je de parallelle banen langs jouw pad. Door te schrijven op de manier van de #Schrijftafel zal toeval zich vanzelf aan je opdringen. Gewoon schrijven. Liefst iets sneller dan normaal en zie wat voor moois er dan ontstaat.

Zet een wekkertje op tien minuten en schrijf!

In juni schrijven we over toeval: wat heb jij deze week of vorige week meegemaakt, waarbij je je verbaasde omdat de twee verschillende gebeurtenissen ineens bij elkaar hoorden? Begin met een korte beschrijving en beschrijf dan waarom je dit voorbeeld kiest. Wat gebeurde er met jou? Wat dacht je toen en wat denk je nu?

Als je de wekker gaat en je klaar bent met schrijven, lees dan na wat je allemaal hebt opgeschreven. Zijn er woorden of zinnen die je opvallen? Onderstreep deze en kijk of je ze kunt gebruiken in een elfje*.

Toeval

bestaat niet.

Toevallig is nooit

zonder een reden, maar

moest.

Overigens hebben we aan de Schrijftafel een sonnet geschreven over deze gebeurtenissen. Best een puzzeltje! Maar het lukte zowaar iedereen om er iets moois van te maken.

Over Synchroniciteit schreef ik eerder. En over Toeval ook!

Meer schrijftips? Neem contact op met Margo
Uitleg over de schrijftafel vind je in deze brochure.

*Hoe schrijf je een elfje?

Een elfje heet een elfje omdat het bestaat uit elf woorden verdeeld over vijf regels (1, 2, 3, 4, 1).
Het eerste woord mag hetzelfde zijn als het eerste, maar het hoeft niet.
Je kunt losse woorden schrijven of zinnetjes, één lange zin of meer. Alles mag, als je maar het schema van de regels hanteert.

Het bijzondere van een elfje is, dat het op een unieke manier de essentie weergeeft van wat je wilde vertellen. Het gedichtje helpt je om je gedachten te ordenen. Echte de taak van ene elfje!