De herders

Nu het boek ‘Waar lopen de schapen?’ bijna klaar is, is het goed om te melden welke herders er in staan. Het zijn allemaal heel leuke herders. En ik weet wel, er zijn er nog veel meer van, maar het boek is vol!

In de loop van een jaar ben ik bij 13 herders op bezoek geweest en in de volgorde van de bezoeken komen ze ook in het boek. Zo komt elk seizoen van het hoeden met schapen terug in het boek. Het makkelijkst is om hier de blogjes te noemen van de herders. Dan kun je direct zien wie het zijn en via het blog ook hoe hun bedrijf heet en waar ze hoeden.
In het boek staan interviews met de herders. Hoe zijn ze ooit herder geworden? Wat beweegt ze, wat doen ze? Geen verhaal is hetzelfde. Elk hoofdstuk eindigt met een blogje. Dat zijn de blogjes die hier onderstaan.  Meer over de herder en zijn bedrijf vind je op het blog.

Marijke Dirkson en Martin Orij – Als je iets start vanuit passie en je wens, dan wordt je droom realiteit en In het voorjaar in de stal
Martin Oosthoek – De dames hebben er zin in
Ger en Janine Lardinois – Op zoek naar een zeldzaam bloemetje
Clemens Oude Groeniger en Marjel Neefjes – Plantage Willem III
Diederik Sleurink – De dames krijgen een nieuw kapsel
Jan Kaljouw – Bikkebikkebikke
Bart van Ekkendonk – Vragenuurtje op de vlakte
Daphne Hogeweg – En dan heb je ineens een hond extra
Christien Mouw – De herder kent de gangen van zijn schapen
John en Claudia van Driel – Bergschaap
Hilde Groen – Fietsen zijn eng
Marleen de Bie – Mascara zit altijd goed
Kees Kromhout – Wie wil er nu herder worden?

Ik ben de dertien herders enorm dankbaar voor hun bijdrage en hun verhalen. Ik hoop dat jullie net zo van hun verhalen en hun schapen geniet als ik. Zoek ze vooral op daar buiten!

Experiment

Toen onze jongens klein waren, vonden we het naar bed brengen één van de leukste momenten van de dag. Even lekker tegen elkaar aan zitten. De dag herkauwen en daarna voorlezen. Van voorlezen genoten we alle vier. We konden er geen genoeg van krijgen. Meestal vielen ze pas in slaap, als we stopten met lezen. Zo kon het toch nog erg laat worden. Zelfs Harry Potter heb ik grotendeels hardop voor mogen lezen, omdat de dikke pillen voor de jongste nog een te grote berg waren om zelf te lezen.

Vandaar dit experiment. Ik lees een verhaal voor uit het boek ‘Waar lopen de schapen?’. Voor degenen die niet zo van lezen houden, is dit een makkelijke manier om toch een beetje mee te genieten. Voor mij is het een goede manier om te controleren of de zinnen kloppen. Iets voorlezen dat niet goed geschreven is, is namelijk niet te doen.

En, wie weet, helpt het voorlezen ook om de verdere verspreiding van het boek te promoten. Als het boek af is kom ik graag ook bij jou thuis of op school een keer voorlezen. Uit het boek of uit andere mooie boeken met verhalen over schapen. Schapen blijven inspireren.

Luister mee door op onderstaand >  te drukken: ‘Mascara zit altijd goed:

Nog een verhaal? Het ‘Bergschaap‘ staat er ook op (druk op het >).

Ook het verhaal van de Wylde Weide is te luisteren. Je vindt het onderaan het blog.