Het regent … complimenten

Zomaar

Vandaag heb ik enorm genoten. Mijn ochtend liep totaal anders dan ik had verwacht. We hadden een verplicht nummer – een Webinar over ziekteverzuim. Ja, je leest het goed: alle medewerkers krijgen een uitnodiging om mee te denken over ziekteverzuim. Op zich niet gek – want elke werknemer krijgt er ook mee te maken. Maar ja. Het voelt toch een beetje belerend. Collega’s die al geweest waren deden er lacherig over. Zij hadden vooral opgepikt dat je beter een dag vrij kon nemen dan je ziek melden. Voor wie is dat goed? Voor jou of voor de werkgever?????

Een compliment

Na een moeizame start – de opstart lukte niet omdat de externe spreker een ander linkje had dan wij – Teams werkt niet altijd ideaal – was een van de eerste vragen om in een klein groepje te praten over energie-verslinders en welke zaken je energie geven. De energieverslinder was wel duidelijk – als de IT niet werkt als verwacht. Maar al snel hadden we het over de energie-gevers. Wat dacht je van de zon – komt elke dag weer op,
En toen gebeurde het!

Jij geeft positieve energie

Mooie opsteker –

Je snapt wel dat mijn dag niet meer stuk kon. Dat iemand dat tegen mij zegt – terwijl we net tien minuten met elkaar praten. Het deed me zoveel goeds dat de rest van de ochtend omvloog. We kregen nog goede tips – tips die ik en de meeste van mijn collega’s gelukkig al veelvuldig toepassen. Namelijk:
* blijf met elkaar in gesprek,
* toon belangstelling,
* gun elkaar een veilige omgeving.
En nog veel meer.

Eerlijk gezegd heb ik in alle groepjes – ja, er waren er meer – alleen maar meegekregen dat niemand zomaar zich ziek meldt. Ook als je je wat minder voelt, werk je meestal gewoon door. Tenzij het natuurlijk echt niet anders kan. Ziekmelden doe je niet zomaar.

Naamdicht

Ik was zo vrolijk na het webinar, dat ik een gedicht heb geschreven. Een naamdicht of acrostichon. Dat is het meest simpele gedicht ooit – je gebruikt namelijk een woord of zin waar je de zinnen in het gedicht mee begint. Het bekendste naamdicht is ons volkslied – Het Wilhelmus.
Hieronder dat van mij – in vijf minuten met super veel plezier geschreven.
En dat gaat zo snel, omdat je voor elke regel al een eerste letter hebt, namelijk de letters van de naam van het gedicht.

Ze gaf me een compliment

Zomaar.
Een compliment,
Gewoon in het eerste gesprek.
Achterlijk gewoon:
Feestelijk gevoel
Met warme uitstraling.
Een compliment,
Echt waar.
Een compliment.
Complete verrassing:
Onverwachts
Met lieve woorden,
Plaatste ze dat.
Lief en oprecht.
In weinig woorden,
Maar duidelijk
En concreet.
Nog steeds nagenietend.
Terecht…

Het juiste moment

Natuurlijk is het niet het mooiste gedicht ooit. Maar voor mij kwam dit compliment op het juiste moment. Vandaar ook mijn verrassing: “achterlijk gewoon”. Net terug van vakantie met een enorme stapel werk geeft zo’n lieve opmerking genoeg energie om weer lekker van start te gaan.

Dus als je behoefte hebt aan positieve energie – dan weet ik wel iets.
Schrijf ik nu lachend.